قرکن. [ ق َ ک َ ] ( اِ ) زمینی را گویند که آن را آب یا سیلاب کند، ودر هر جای از آن قدری آب ایستاده باشد. || جوی را نیز گویند که آن را نو احداث کرده یا کنده باشند. ( آنندراج ). رجوع به فَرکَن و فَرکَنْد شود.
