قره مانلی

دانشنامه آزاد فارسی

قَرَه مانْلی
نام خاندانی که از ۱۷۱۱ تا ۱۸۳۵ با عنوان بِیْ (بیگ) یا پاشا با استقلال کامل بر ناحیۀ طرابلس غرب، در شمال افریقا، حکومت کرد. احمد قره مانلی، مؤسس این خاندان، دست عثمانی ها را از منطقه کوتاه کرد و خود حاکم مطلق آن جا شد. پیشه اصلی حکام قره مانلی دریازنی و برده فروشی در دریای مدیترانه بود. یوسف قره مانلی در ۱۸۰۱ درگیر جنگ با امریکایی ها شد که ناوگان آن ها به مدیترانه آمده بودند. ناوگان یوسف شکست خورد و او بخشی از سرزمین های تحت حکومتش را ازدست داد. پس از جنگ های ناپلئونی، دولت های اروپایی دریازنی و برده داری را متوقف کردند و یوسف به سبب شرایط نامساعد مالی و شورش مردم در ۱۸۳۲ از حکومت برکنار و زندانی شد. پس از یوسف، فرزندش علی قره مانلی به حکومت رسید، اما به دلیل ضعف و ناتوانی او، دولت عثمانی با کمک انگلستان در ۱۸۳۵ مجدداً بر طرابلس تسلط یافت.

پیشنهاد کاربران

بپرس