قرناق

لغت نامه دهخدا

قرناق. [ ق ُ ] ( ترکی ، اِ ) خدمتکار. ( آنندراج ) ( غیاث اللغات ). رجوع به قرنق شود.

(قُ یا قِ ) [ تر. ] (اِ. ) خدمتکار، کنیزک . ج . (به سیاق فارسی ) قرناقان .

۱. خدمت کار، کنیز.
۲. مَحرم.

پیشنهادی ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید