قرنا

لغت نامه دهخدا

قرنا. [ ق َ ] ( اِ ) کرنا. نای بزرگ. ( آنندراج ). در اصل خرنا بود به معنی نای بزرگ زیرا که خر به معنی کلان می آید و خای معجمه به کاف و قاف بدل شود. ( آنندراج از جواهرالحروف و غیاث اللغات ).

فرهنگ عمید

= قرین

واژه نامه بختیاریکا

( قِرنا ) ( ● ) ؛ پاچه گیر؛ عصبانی

دانشنامه اسلامی

[ویکی الکتاب] ریشه کلمه:
قرن (۳۳ بار)

پیشنهاد کاربران

بپرس