قرمی

لغت نامه دهخدا

قرمی. [ ق َ رَ ما ] ( اِخ ) جائی است در یمامه مر بنی امرءالقیس بن زیدمنات را بدان جهت که ساخته اوست. ( منتهی الارب ).

قرمی. [ ق َ رَ ما ]( اِخ ) موضعی است میان مکه و مدینه. ( منتهی الارب ).

گویش مازنی

/ghoromey/ قوزک پا

پیشنهاد کاربران

بپرس