قرمل
لغت نامه دهخدا
قرمل. [ ق ِ م ِ ] ( ع اِ ) شترکره بُختی. || شتر دوکوهانه. ( اقرب الموارد ) ( منتهی الارب ) ( آنندراج ). ج ، قَرامِل. ( منتهی الارب ). || موی بند زنان. ( اقرب الموارد ) ( منتهی الارب ). || شتر ریزه بسیارپشم. ( منتهی الارب ) ( اقرب الموارد ) ( آنندراج ).
قرمل. [ ق َ م َ ] ( اِخ ) اسب عروةبن بدر. ( منتهی الارب ).
قرمل. [ ق َ م َ ] ( اِخ ) ابن حمیم. پادشاهی است که دوره او پس از زمان مرثدبن جدن بود. و آن را به ضمه نیز خوانند. ( از منتهی الارب ).
پیشنهاد کاربران
پیشنهادی ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید