قرقرون

لغت نامه دهخدا

قرقرون. [ ق ُ ق ُ ] ( اِ ) دوائی است که آن را سعد گویند، و به ترکی تُبلاق خوانند. گند دهن و بینی و بواسیر را نافع است. ( از آنندراج ).

فرهنگ فارسی

( اسم ) مشک زمین .

پیشنهاد کاربران

بپرس