قرقاوُل معمولی یا قرقاوُل ( نام قدیمی تر: تَذَرْوْ ) پرنده ای از راستهٔ ماکیان سانان از تیره قرقاولان و زیرتیرهٔ قرقاولیان است. قرقاول به طور بومی در بیشتر نقاط آسیا و همچنین در یونان و بلغارستان در اروپا زندگی می کند و توسط انسان به بسیاری از کشورهای دیگر دنیا هم وارد شده است. جمعیت قرقاول ها رو به کاهش است، اما در خطر انقراض نیست. جمعیت این پرنده در اروپا، بر اساس برآورد «انجمن جهانی پرندگان» ( BirdLife International ) در سال ۲۰۰۴، حدود ۳٬۴۰۰٬۰۰۰ تا ۴٬۷۰۰٬۰۰۰ جفتِ بارور، معادل ۱۰٬۲ میلیون تا ۱۴٬۱ میلیون فرد قرقاول بوده است، و بر اساس یک برآورد بسیار ابتدایی، جمعیت این پرنده در کل دنیا را می توان ۳۰ تا ۴۵ میلیون فرد برآورد کرد.
... [مشاهده متن کامل]
نام علمی قرقاول Phasianus colchicus است که شکل لاتینی شدهٔ نام یونانی این پرنده است. فاسیس در یونانی نام قدیمی رودی در غرب گرجستان بوده که امروز ریونی نام دارد و کلخی هم نام قومی باستانی است که در آن منطقه سکونت داشته اند. قرقاول کلمه ای ترکی است. نام های فارسی آن تَذَرْوْ، تُرَنگ، تورنگ و خروس صحرایی است. قرقاول را در زبان انگلیسی Pheasant و در زبان فرانسوی Faisan و در زبان عربی «الفزان» و «طائر التدرج» گویند. در انواع گویش های گیلکی و مازنی با تلفظ های گوناگونی از تُورینگ و تیرینگ تا تورَنگ و تیرِنگ شنیده می شود.
قرقاول پرنده ای است که به خاطر داشتن دم بلند و راه رفتن باشکوهش از سایر ماکیان ها متمایز می شود. این پرنده یکی از عجیب ترین پرندگان جهان است. در ۲ یا ۳ هفته اول زندگی یک جفت پنجه روی هر بال این پرنده وجود دارد. قرقاول ها روی درختان زندگی می کنند و انواع بالغ از برگ های درختان، حشرات، تمشک، دانه ها و میوه های جنگلی تغذیه می کنند و افزایش و کاهش میوه های جنگلی و حشرات در جمعیت این پرنده مؤثر است. پس از خوردن یک غذای کامل، وزن آن ها آن قدر سنگین می شود، که پرواز برایشان بسیار دشوار می شود. این پرنده هنگام احساس خطر معمولاً پرواز نمی کند، بلکه به سرعت می دود و پنهان می شود. پروازش پرتوان و آغاز آن پرسر و صداست. در ارتفاع کم پرواز می کند و مدت پروازش معمولاً کوتاه است.
زیستگاه این پرنده در جنگل های مرطوب، بوته زارهای تمشک و درختان پهن برگ یا خزان کننده است که در زیر بوته های آن ها آشیانه می کند. قرقاول ها وابستگی زیادی به جنگل های و بوته زارها دارند آن ها معمولاً در جنگلها استراحت و در نقاط باز و کم درخت و کشتزارها به تغذیه می پردازند.
... [مشاهده متن کامل]
نام علمی قرقاول Phasianus colchicus است که شکل لاتینی شدهٔ نام یونانی این پرنده است. فاسیس در یونانی نام قدیمی رودی در غرب گرجستان بوده که امروز ریونی نام دارد و کلخی هم نام قومی باستانی است که در آن منطقه سکونت داشته اند. قرقاول کلمه ای ترکی است. نام های فارسی آن تَذَرْوْ، تُرَنگ، تورنگ و خروس صحرایی است. قرقاول را در زبان انگلیسی Pheasant و در زبان فرانسوی Faisan و در زبان عربی «الفزان» و «طائر التدرج» گویند. در انواع گویش های گیلکی و مازنی با تلفظ های گوناگونی از تُورینگ و تیرینگ تا تورَنگ و تیرِنگ شنیده می شود.
قرقاول پرنده ای است که به خاطر داشتن دم بلند و راه رفتن باشکوهش از سایر ماکیان ها متمایز می شود. این پرنده یکی از عجیب ترین پرندگان جهان است. در ۲ یا ۳ هفته اول زندگی یک جفت پنجه روی هر بال این پرنده وجود دارد. قرقاول ها روی درختان زندگی می کنند و انواع بالغ از برگ های درختان، حشرات، تمشک، دانه ها و میوه های جنگلی تغذیه می کنند و افزایش و کاهش میوه های جنگلی و حشرات در جمعیت این پرنده مؤثر است. پس از خوردن یک غذای کامل، وزن آن ها آن قدر سنگین می شود، که پرواز برایشان بسیار دشوار می شود. این پرنده هنگام احساس خطر معمولاً پرواز نمی کند، بلکه به سرعت می دود و پنهان می شود. پروازش پرتوان و آغاز آن پرسر و صداست. در ارتفاع کم پرواز می کند و مدت پروازش معمولاً کوتاه است.
زیستگاه این پرنده در جنگل های مرطوب، بوته زارهای تمشک و درختان پهن برگ یا خزان کننده است که در زیر بوته های آن ها آشیانه می کند. قرقاول ها وابستگی زیادی به جنگل های و بوته زارها دارند آن ها معمولاً در جنگلها استراحت و در نقاط باز و کم درخت و کشتزارها به تغذیه می پردازند.
