قرطان

لغت نامه دهخدا

قرطان. [ ق ُ ] ( ع اِ ) داهیة. || خوی گیر. || زین یا جل شتر که پالان بر زیر آن نهند. ( منتهی الارب ). قرطاط. رجوع به قرطاط شود.

پیشنهاد کاربران

بپرس