قرطاط

لغت نامه دهخدا

قرطاط. [ ق ُ / ق ِ ] ( ع اِ ) داهیة. || خوی گیر. ( منتهی الارب ). || زین یا جل شتر که پالان بر زیر آن نهند. ( منتهی الارب ) ( اقرب الموارد ). ج ، قراطط. ( منتهی الارب ). رجوع به قرطان شود.

پیشنهاد کاربران

بپرس