قرضمه

لغت نامه دهخدا

( قرضمة ) قرضمة. [ ق َ ض َ م َ ] ( ع مص ) بریدن. ( اقرب الموارد ) ( منتهی الارب ). || گرفتن. ( منتهی الارب ): هو یقرضم کل شی ٔ؛ یأخذه. ( اقرب الموارد ) ( منتهی الارب ).

پیشنهاد کاربران

بپرس