قردوده

لغت نامه دهخدا

( قردودة ) قردودة. [ ق ُ دَ ] ( ع اِ ) زمین درشت بلند. ( منتهی الارب ) ( اقرب الموارد ).

قردودة. [ ق ُ دَ ] ( اِخ ) موضعی است. ( منتهی الارب ).

فرهنگ فارسی

موضعی است

پیشنهاد کاربران

بپرس