قردحه
لغت نامه دهخدا
قردحة. [ ق ُ دُ ح َ ] ( ع اِ ) مهره گلو مانا به جوز که در گلوی کودک مراهق برآید. ( منتهی الارب ). مهره حلقوم که در گلوی کودکان مراهق برآید، و آن را سیب باباآدم گویند. ( ناظم الاطباء ).
پیشنهاد کاربران
پیشنهادی ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید