قرحی

لغت نامه دهخدا

قرحی. [ ق َ حا ] ( ع ص ) خالص و بی آمیغ از هر چیزی. || ( ص ، اِ ) ج ِ قریح. ( منتهی الارب ).

فرهنگ فارسی

خالص و بی آمیغ از هر چیزی . جمع قریح .

پیشنهاد کاربران

بپرس