قرایا

لغت نامه دهخدا

قرایا. [ق َ ] ( ع اِ ) ج ِ قریه : و کان ذاسطوة... و ثروه... و ممالیک... و القرایا و الاملاک. ( معجم الادباء یاقوت چ مارگلیوث ج 2 ص 53 ). و اعاد علی سهاماً فی ثلث قرایا بالراذان. ( معجم الادباء چ مارگلیوث ص 56 ).

پیشنهاد کاربران

بپرس