قراچه ای

قَراچه ای
از گویش های فارسی خراسانی که مردم قراچة کوهسرخ، واقع در 40 کیلومتری کاشمر، بدان سخن می گویند. در این گویش صامت ها همانند صامت های فارسی است و همچون بقیة گویش های خراسانی /e/ پایانی به /a/ تبدیل می شود؛ مانند pora خُرد/ پاره /v/ جای /b/ می نشیند مثل parhiv «پرهیب»، گاهی صامت پایانی /t/ حذف می شود. /ow/ به /av/ تبدیل می شود: nav «نو»، gav «گرد». نشانة مصدری -an است: kardan «کردن». برخی از واژگان قراچه ای: juju «لاک پشت»، alang «چمنزار وسیع»، gaga «برادر»، jing «زرنگ، هوشیار». carux «چرخشت».
50010800