قراوی
لغت نامه دهخدا
قراوی. [ ق َ وی ی ] ( اِخ ) قریه ای است از توابع نابلس ، و موسوم است به قراوی بنی حسان. ( از معجم البلدان ).
قراوی. [ ق َ وی ی ] ( اِخ ) قریه ای است در غور از خاک اردن که در آن نیشکر خوب کشت شود. ( از معجم البلدان ).
پیشنهاد کاربران
پیشنهادی ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید