قراوح

لغت نامه دهخدا

قراوح. [ ق َ وِ ] ( ع ص ، اِ ) قراویح. ج ِ قِرْواح. ( اقرب الموارد ) ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ). رجوع به قِرْواح شود.

پیشنهاد کاربران

بپرس