قراهولاکو

لغت نامه دهخدا

قراهولاکو. [ ق َ هَُ ] ( اِخ ) قراهلاگو. فرزند موتوکن از خانات ماوراءالنهر و خاندان جغتای بود. یک بار به سال 639 هَ.ق. و بار دیگر در سال 650 به سلطنت رسید. ( از معجم الانساب زامباور ج 2 ص 370 ). و حمداﷲ مستوفی آرد: ابن مواتکان بن جغتای خان به حکم وصیت چنگیزخان بر جای او [ جغتای ] پادشاه شد و در عهد گیوگ خان معزول گشت و پادشاهی به ییسوخان بن جغتای خان تعلق گرفت و در عهد منکوقاآن ییسوخان عزلت یافت و قراهولاکو پادشاه شد و بعد از او به نام پسرش مبارکشاه معین گشت. ( تاریخ گزیده چ امیرکبیر ص 586 ). و خواندمیر آرد: قراهولاکوبن میتوکان بن جغتای خان ، وی پس از وفات جغتای خان به پادشاهی رسید، چون کیوک خان بر مسند قاآن نشست ، قراهولاکو را عزل کرد و ییسومنکابن جغتای خان را در آن الوس والی گردانید، دیری نپایید که ییسومنکا وفات یافت و بار دیگر قراهولاکو به دست قراجارنویان به سلطنت نشست. در سلطنت وی امیر قراجار به سال 652 هَ.ق. وفات یافت. ( تاریخ حبیب السیر چ خیام ج 3 ص 81 ).

پیشنهاد کاربران

بپرس