قران خوان
مترادف قران خوان:
( قرآن خوان ) تلاوتگر، قاری، مقری
لغت نامه دهخدا
( قرآن خوان ) قرآن خوان. [ ق ُرْ خوا / خا ] ( نف مرکب ) قرآن خواننده. قاری. عابد. پارسا. شخصی که پیوسته قرآن خواند. ( برهان ) : و جده ای بود مرا زنی پارسا و خویشتن دار و قرآن خوان. ( تاریخ بیهقی ). || کنایه از شخصی است که او را از حکومت و منصب معزول کرده باشند. ( برهان ) ( ناظم الاطباء ). فرهنگ فارسی
( قر آن خوان ) ( صفت ) ۱ - آنکه قر آن خواند قاریقر آن ۲ - شخصی که او را از حکومت و منصبی مهم معزول کرده باشند . 