قراقروم

فرهنگ فارسی

۱ - از جمله کوههایی است که بنجد پامیر متصل میگردد. و بموازات جبال [کوئن لن ] و هیمالایا در در جهت شمال غربی بجنوب شرقی بین نجدتبت و جلگه های سند و گنگ کشیده شده و امروزه آنرا [ بلنوئی ] گویند . ۲ - شهری در مغولستان در دامنه کوه مزبور و آن پایتخت چنگیز خان و اوایل دوره مغول بود.

دانشنامه آزاد فارسی

قَراقُروم (Karakorum)
قَراقُروم
(یا: قَراقوروم) پایتخت ویرانۀ چنگیزخان، فرمانروای مغول، در جنوب غربی اولان باتور، بر مسیر علیای رود اورخون، در مغولستان. زمانی که چنگیزخان امپراتوری مغولرا تأسیس کرد (۱۲۰۶م)، قراقروم را به منزلۀ پایتخت و پایگاه عملیاتی خود برگزید؛ اما شواهد نشان می دهد که قدمت سکونت در این منطقه به قرن ۸م بازمی گردد. این شهر در قرن ۱۳م مدت کوتاهی پایتخت مغولان بود، اما با گسترش فتوحات آن ها به سمت غرب، به سرکردگی قوبلای قاآن، پایتخت به چین منتقل، و قراقروم حاکم نشین مغولستان شد. زمانی که سلسلۀ مغول منحل شد (قرن ۱۵م)، شهر اهمیت خود را ازدست داد. محل قراقروم را دو نفر از محققین روس در قرن ۱۹ مشخص کردند. از ۱۹۴۸ تا ۱۹۴۹، ویرانه های شهر مزبور را هیئتی از آکادمی علوم شوروی و کمیتۀ علوم جمهوری مغولستان از زیر خاک بیرون آوردند. درحال حاضر معبد بودایی راردِنی ـ دزو در مجاورت ویرانه های این شهر برپاست.

پیشنهاد کاربران

بپرس