قراضیه
لغت نامه دهخدا
قراضیة. [ ق ُ ضی ی َ ] ( اِخ ) جایی است و از آن در شعر بشربن ابی خازم یاد شده است آنجا که گوید :
و حل الحی حی بنی سبیع
قراضیة و نحن له اًطار.
برخی آن را قراضبه با باء موحده ضبط کرده اند ولی ابن اعرابی آن را انکار کرده و گوید آن با یاءاست و جایی است معروف. ( از معجم البلدان ).
پیشنهاد کاربران
پیشنهادی ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید