قراضه

قراضه یا اوراق به قطعاتی فلزی گفته می شود که به علت اصطکاک، شکستگی، پوسیدگی یا هر تغییر فیزیکی یا شیمیایی دیگر حالتی غیرقابل استفاده به خود گرفته اند. این قطعات را قراضه فلز یا ضایعات فلزی نیز می گویند. برخی از این قراضه ها توسط کارخانه هایی که با فلزات سر و کار دارند، تولید می شود. برای مثال، یک قطعهٔ آلومینیومی یا آهنی یا حتی شمش در کارخانه تولید می شود، اما بررسی ها نشان می دهد که کیفیت لازم را ندارد و عملاً به درد نمی خورد. پس آن قطعه یک قراضه است و قابل استفاده نیست، مگر این که بازیافت شود. بعضی دیگر از قراضه های فلزی همان قطعات شکستهٔ خودرو، ابزار، لوازم مختلف، نخاله های ساختمانی و مانند آن هستند. مردم این قراضه ها را جمع آوری کرده و به مراکز خاصی می فروشند. [ ۱]
انواع متعددی از قراضه های مختلف وجود دارد. وقتی انواع آن را بر حسب تفاوت در جنس طبقه بندی می کنیم، دسته های زیر از قراضه ها را می توان از هم تفکیک نمود:
• قراضه فولاد
• قراضه آلومینیوم
• قراضه آهن
• قراضه مس
• قراضه گالوانیزه
• قراضه چدن
• قراضه آلیاژها
• قراضه برنجی
• قراضه سرب
• قراضه طلا
• قراضه نقره
• قراضه نیکل
• قراضه تیتانیوم
• قراضه تنگستن[ ۲]
برخی از کسب و کارها به طور مستقیم قراضه های فلزی را جمع آوری کرده و از مردم یا صنایع می خرند. سپس حجم عظیم قراضه هایی که جمع آوری شده را با ماشین آلات جداسازی انواع ضایعات، از هم تفکیک کرده و دسته بندی می کنند. برای مثال، همهٔ ضایعات آهن، یک شکل و همگن نیستند. لازم است بر حسب میزان آهن موجود در آنها، میزان چگالی و ابعادشان درجه بندی شوند. بعد از درجه بندی، قراضه های انواع فلزات را به دست کارخانه های ذوب و بازیافت می رسانند. این کارخانه ها قطعات ضایعاتی را وارد کوره های ذوب کرده و آن ها را با دمای بسیار بالایی ذوب می کنند. فایدهٔ ذوب این ضایعات در بازیافت فلز است. یعنی با ذوب ضایعات آلومینیومی، مجدداً آلومینیوم می سازند و با ذوب ضایعات مسی، قطعات جدید مسی ساخته می شود. این مساله اهمیت بسیار زیادی در اقتصاد کشور و حفظ منابع طبیعی یا معادن سنگ فلزات دارد. در کنار این مساله که از انباشت قراضه که سبب آسیب رساندن به محیط می شود، جلوگیری می کند. [ ۳]