قراری

لغت نامه دهخدا

قراری. [ ق َ ری ی ] ( ع ص ، اِ ) درزی. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ). خیاط. ( اقرب الموارد ). || نای زن. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ). قصب زن. نایی. ( از اقرب الموارد ). || مرد شهرباش که از کسی احسان نخواهد. || هر پیشه ور. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( از اقرب الموارد ).

قراری. [ ق َ ]( اِ ) اقراری. || قبولی. ( ناظم الاطباء ).

قراری. [ ق َ ] ( ص نسبی ) ( رنگ... ) رنگ ثابت که به شستن و آفتاب زایل نشود. ثبات و استحکام. ( ناظم الاطباء ): لاک شبنمی باشد که به شاخ درخت کنارو چند درخت دیگر مخصوص ملک هندوستان منجمد گردد و آن را کوفته بپزند و از آن رنگ سرخی حاصل شود و رنگ آن قراری باشد و به شستن زایل نشود. ( فرهنگ جهانگیری ). || ( اِ ) ترتیب و نظام. ( ناظم الاطباء ).

قراری. [ ] ( سریانی ، اِ ) حب خروع است. ( فهرست مخزن الادویه ).

قراری. [ ق َ ری ی ] ( اِخ ) جایگاهی است در شش میلی واقصه که در بین عقبه و واقصه واقع است و خرابه ها و قبه های کوچک در آن مشاهده میشود. ( از معجم البلدان ).

قراری. [ ق َ ] ( اِخ ) مؤلف آتشکده آرد: از شاعران گیلان است و جوانی است مستعد که در خدمت خان احمدخان به رتق و فتق کارهای مردم همت می گماشته بعد از انقلاب حرکت کرده و به قزوین آمده. اسمش مولانانورالدین محمد است. این چند شعر از او انتخاب شد:
از آن چون صید ناوک خورده از پیشت گریزانم
که شاید شغل صیدم فارغت ازدیگران سازد.
*
ناورد تاب وداعش دل بی تاب ای کاش
که نهان بار سفر بندد و غافل برود.
*
مردم از نومیدی و شادم که نومید از تو ساخت
سختی جان دادنم امیدواران ترا.
*
مگر از خانه برون بود که شب در کویش
هیچ ذوقم به نگاه در و دیوار نبود.
*
من از جفاش نترسم ولی از آن ترسم
که عمر من به جفا کردنش وفا نکند.
*
از امتداد گردون شادم که میتوان کرد
بیگانه وار با او آغاز آشنائی.
*
ناله من گر اثری داشتی
یار ز حالم خبری داشتی
آنکه به من از همه دشمن تر است
کاش ز من دوست تری داشتی.
( آتشکده آذر چ دکتر شهیدی ص 168 ).

فرهنگ فارسی

مولف آتشکده آرد : از شاعران گیلان است و جوانی است مستعد که در خدمت خان احمد خان برتق و فتق کار های مردم همت می گماشته بعد از انقلاب حرکت کرده و بقزوین آمده .

گویش مازنی

/gheraari/ کارگر قراردادی

پیشنهاد کاربران

بپرس