قراجَه اوغْلان (آدانا ۱۰۱۵ـ۱۰۸۵ق)
شاعر و نوازندۀ عثمانی. زندگی او با افسانه ها آمیخته است. گفته اند به سبب ناکامی در عشق ترک یار و دیار گفت و قوّالی و نوازندگی در غربت پیشه کرد. از شعرای معروف به «شاعران ساز» قرن ۱۱ق/۱۷م بود. چون این قوّالان با سازهایشان دیار به دیار می گشته، در میدان ها، جشن ها و قهوه خانه ها آواز می خواندند، به لقب شاعر ساز یا مردمی خوانده شده اند. شاعری مردمی از نواحی جنوب ترکیه است. از سنین کودکی ساز می نواخت و شعر می خواند. به سبب تیرگی رنگ پوستش قراجه اوغلان (پسر سیه چرده) لقب گرفت. وارد سپاه ینی چری شد. در نبردهای متعددی حضور یافت. شعرهایش به خاطر گویش ساده ای که دارد به راحتی در دل و حافظۀ مردم جای می گیرد. شعرای بسیاری از او الهام گرفته و حتی شعرهای او را به سرقت برده اند؛ به همین سبب اشعار زیادی از او به نام دیگران وجود دارد. توجهی به وزن عروضی نداشت، به دلخواه، به وزن هجایی شعر می سرود. کتاب های زیادی دربارۀ وی تألیف شده و دیوان شعر او محفوظ مانده است.
شاعر و نوازندۀ عثمانی. زندگی او با افسانه ها آمیخته است. گفته اند به سبب ناکامی در عشق ترک یار و دیار گفت و قوّالی و نوازندگی در غربت پیشه کرد. از شعرای معروف به «شاعران ساز» قرن ۱۱ق/۱۷م بود. چون این قوّالان با سازهایشان دیار به دیار می گشته، در میدان ها، جشن ها و قهوه خانه ها آواز می خواندند، به لقب شاعر ساز یا مردمی خوانده شده اند. شاعری مردمی از نواحی جنوب ترکیه است. از سنین کودکی ساز می نواخت و شعر می خواند. به سبب تیرگی رنگ پوستش قراجه اوغلان (پسر سیه چرده) لقب گرفت. وارد سپاه ینی چری شد. در نبردهای متعددی حضور یافت. شعرهایش به خاطر گویش ساده ای که دارد به راحتی در دل و حافظۀ مردم جای می گیرد. شعرای بسیاری از او الهام گرفته و حتی شعرهای او را به سرقت برده اند؛ به همین سبب اشعار زیادی از او به نام دیگران وجود دارد. توجهی به وزن عروضی نداشت، به دلخواه، به وزن هجایی شعر می سرود. کتاب های زیادی دربارۀ وی تألیف شده و دیوان شعر او محفوظ مانده است.
wikijoo: قراجه_اوغلان