قرابادین

/qarAbAdin/

معنی انگلیسی:
pharmacopoeia

لغت نامه دهخدا

قرابادین. [ ق َ ] ( معرب ، اِ ) علم به ماهیت و خواص ادویه مفرده و مرکبه . ( ناظم الاطباء ). || هوالادویةالمرکبة و قیل هو معرب کرابادین. ( بحر الجواهر ).

فرهنگ فارسی

کلمه یونانی، علم به خواص ادویه وگیاههای دارویی

فرهنگ عمید

۱. علمی که به شناخت خواص ادویه و گیاهان دارویی می پردازد.
۲. کتابی که به خواص ادویه و گیاهان دارویی می پردازد.

دانشنامه آزاد فارسی

قَرابادین
(یا: قراباذین) از اصل سریانی مأخوذ از گرافیدیون به معنای رسالۀ کوچک. در میان مسلمانان بخشی از علم طب که دربارۀ اجزای داروها و ترکیبات هرکدام بحث می کند و نیز عنوان کتاب ها و رسالاتی که در زمینۀ شناخت داروها و ترکیبات هرکدام نوشته شده است. در آغاز دورۀ اسلامی تعلیم قرابادین بخشی از علم طب به شمار می رفت، ولی اندک اندک با افزایش انواع داروها، قرابادین از طب جدا شد و افرادی فقط در زمینه قرابادین متخصص شدند. اولین قرابادین دورۀ اسلامی، قرابادین شاپور بن سهل بود. قرابادین های دیگر عبارت اند از قرابادین ابن تلمیذ، رازی و قلانسی، ماسویه ماردینی، و بخش اقراباذین در ادویه مرکبۀ کتاب قانون ابن سینا.

پیشنهاد کاربران

هو
از علوم وابسته به صیدنه یا صیدله یا داروشناسی سنتی میباشد و موضوع آن داروهای ترکیبی هست.
قربادین یا قراباذین کبیر.
الصیدنه فی الطب ابوریحان بیرونی.

بپرس