قرائت عرضی

دانشنامه اسلامی

[ویکی فقه] قرائت عرضی به معنای قرائت قرآن و حدیث بر استاد، از حفظ یا از روی کتاب است.
اگر قرآن یا حدیث را از حفظ و یا از روی کتاب بر استاد قرائت کنند، آن را «قرائت عرضی» می نامند؛ به عبارت دیگر «قرائت عرضی» آن است که قاری، قرآن را بر استاد بخواند؛ درحالی که استاد با سکوت خود در موارد صحیح قرائت، خواندن وی را استماع و تایید کند.

پیشنهاد کاربران

بپرس