قرائت عاصم

دانشنامه اسلامی

[ویکی فقه] قرائت عاصم، بیان ویژگی ها، اصول و روش قرائت عاصم به عنوان یکی از قاریان هفتگانه است.
یکی از قرائات سبع، قرائت عاصم است.ابوبکر عاصم بن ابی النجود بن بهدله مولی بنی خزیمه (م ۱۲۷ ق) از قرای طبقه سوم، از مردم کوفه، شیعی و از قرای معروف هفتگانه است.وی قرآن را بر ابوعبدالرحمان بن حبیب سلم ی شیعی (یکی از یاران امیرمؤمنان علی علیه السّلام ) و نیز بر زر بن حبیش و ابوعمرو شیبانی قرائت کرد.ابوعبدالرحمان سلمی (استاد قرائت عاصم) تمام قرآن را بر حضرت علی علیه السّلام قرائت کرد. بنابراین عاصم با یک واسطه، راوی قرائت امیرمؤمنان علیه السّلام است؛ لذا گفته اند فصیح ترین قرائت ها، قرائت عاصم است.
عاصم از دیدگاه دیگران
عاصم از دیدگاه دانشمندان شیعی و نیز علمای اهل سنت شخصیتی بارز و باتقوا، ثقة و مورد اعتماد در قرائت است و می توان وی را جامع فصاحت و قرائت صحیح و تجوید معرفی کرد. می گویند قرآن را با صدای خوشی قرائت می کرد.
راویان قرائت عاصم
گروه بی شماری با واسطه و بدون واسطه، قرائت عاصم را روایت کرده اند که عبارتند از: ابان بن تغلب شیعی؛ ابان بن یزید عطار؛ حفص بن سلیمان؛ حماد بن سلمه؛ حماد بن یزید؛ سلیمان بن مهران اعمشی؛ ابوبکر بن عیاش؛ ضحاک بن میمون؛ ابوعمرو بن علاء؛ خلیل بن احمد؛ حمزة بن حبیب. همچنین عده دیگری تمام یا قسمتی از قرائات عاصم را روایت کرده اند.در این جمع، دو نفر به نام های حفص و ابوبکر بن عیاش شهرت بیشتری دارند که می گویند این دو نفر قرائت عاصم را بدون واسطه از خود وی روایت کرده اند.ابوعمر حفص بن سلیمان بن مغیره بزاز اسدی کوفی (۹۰ - ۱۸۰ق) مشهور به حفص را ربیب (فرزند همسر) عاصم می دانند. حفص، قرائت قرآن را پنج آیه پنج آیه مانند کودکی که قرآن را از استاد خود می آموزد، از عاصم فرا گرفت.زنجانی می نویسد: «حفص مردی عالم و عامل و آگاه ترین اصحاب به قرائت وی بوده است». چنان که ابن معین می گوید، روایت و نقل صحیح قرائت عاصم را حفص انجام داده است.گرچه آرا و نظریات علما درباره حفص دچار نوعی اضطراب و تردید است، ولی در امر قرائت، فردی مورد اعتماد و براساس شواهد فراوان، شخصیتی مقبول و پذیرفته شده است.ابوبکر شعبة بن عیاش اسدی کوفی (۹۵ - ۱۹۳ق) قرآن را سه بار بر عاصم خواند و بر عطاء بن سائب و اسلم منقری و عمر عرضه کرد. ابوبکر از پیشوایان اهل سنت بود و حدود هفت سال پیش از مرگش سمت اقراء و بررسی قرائت دیگران را رها کرد؛ در عین حال، عالمی عامل و دانشمندی بزرگ بود.
آرای محدثان درباره حدیث ابوبکر
...

پیشنهاد کاربران

بپرس