قرائت صحابه

[ویکی فقه] قرائت صحابه به قرائات منسوب به صحابه اطلاق می شود.
افرادی از صحابه پیامبر صلی الله علیه و آله وسلّم به مهارت در قرائت قرآن و همچنین حفظ قرآن شهرت خاصی داشتند و در این آگاهی به مقام استادی و تعلیم نائل شدند. آن ها به قرائت های مختلف مورد تایید و تصویب پیغمبر صلی الله علیه و آله وسلّم آشنایی داشتند و در آشنایی به قرائات، از حافظه مدد می گرفتند؛ لذا قاریان زمان پیامبر صلی الله علیه و آله وسلّم حفاظ قرآن نیز بودند که به تعلیم قرائت قرآن می پرداختند. معروف ترین این ها عبارتند از: امام علی علیه السّلام ؛ عثمان؛ ابی بن کعب؛ زید بن ثابت؛ ابن مسعود؛ ابوالدرداء؛ ابوموسی اشعری.
نظریه جلال الدین بلقینی
برخی از مؤلفان علوم قرآنی همچون جلال الدین بلقینی، قرائات را بر سه قسم «متواتر، آحاد و شاذ» شمرده و قرائت صحابه را از نوع قرائت آحاد، قرائت تابعان را از قرائات شاذ، و قرائات متواتر را منحصر در قرائات هفتگانه مشهور می دانند؛ اما بسیاری از دانشمندان علوم قرآنی در تعیین مصادیق اقسام قرائات، این نظر را مردود دانسته و ملاک های دیگری ارائه کرده اند.
حرف
در آثار علوم قرآنی گاهی به جای قرائت، از کلمه «حرف» استفاده می شود، مثل: حرف زید و حرف ابی بن کعب، که مراد، قرائت و طریقه این دو است.
عناوین مرتبط
...