قرائت سماعی

[ویکی فقه] قرائت سماعی به معنای شنیدن قرائت از زبان استاد توسط قاری می باشد.
در قرائت سماعی، قاری از زبان استاد خود قرائت را می شنود؛ به عبارت دیگر، شاگرد یا کسی که می خواهد قرآن یا حدیث را فراگیرد، از زبان استاد می شنود؛ چه آن را بر شاگرد املا کند یا نکند، و چه استاد از روی کتاب بخواند یا به کمک حافظه قرائت کند.
تعبیر دیگر
از اصطلاح «قرائت سماعی» در کتاب های علوم قرآنی به «تلقی قرائت» و «سماع قرائت» نیز تعبیر شده است.