قرائت بسمله

[ویکی فقه] قرائت بسمله در قرآن مورد اختلاف واقع شده است.
زمینه بروز اختلاف جایی است که دو یا چند سوره از قرآن به صورت پیوسته و ممتد قرائت گردد. در این صورت قائلین به جزئیت بسمله همه سوره ها را با «بسم اللّه الرحمن الرحیم» آغاز می کنند؛ امّا کسانی که بسمله را جزو سوره نمی دانند تنها در قرائت اولین سوره بر ابتدای به بسمله اتفاق نظر دارند؛
← تبعیت و تبرک
در خصوص مواضع چهارگانه بین سوره های: مدثّر و قیامت ، انفطار و مطفّفین ، فجر و لاأقسم ، و عصر و همزه ، به جهت قبح و کراهتی که در صورت وصل دو سوره به هم در لفظ آنها پدید می آید، قائلان به سکت با گفتن بسمله و قائلان به وصل با سکت بین دو سوره فاصله ایجاد می کنند. البته کسانی مانند فارس بن احمد تفاوتی میان مواضع مذکور و سایر موارد نمی دانند.
حالات قرائت بسمله
هنگامی که بین دو سوره با بسمله فاصله ایجاد می شود، برای قرائت بسمله ۴ حالت متصور است:۱. وقف بر ما قبل بسمله و وصل بسمله به آیه بعد. ۲. وصل بسمله به ما قبل و به آیه ما بعد آن. ۳. وقف بر ما قبل بسمله و قطع بسمله از آیه ما بعد. ۴. وصل بسمله به ما قبل و قطع آن از آیه ما بعد.
← نکته
...