قذیان

لغت نامه دهخدا

قذیان. [ ق َ ذَ ] ( ع مص ) بیرون انداختن چشم خاشاک و خم را. ( اقرب الموارد ) ( منتهی الارب ). رجوع به قَذْی ْ شود.

پیشنهاد کاربران

بپرس