قذور

لغت نامه دهخدا

قذور. [ ق َ ] ( ع ص ) زن کناره کش از مردان. || آنکه با مردم نیامیزد از بدی خوی خود. || مرد کناره گزین. || پاکیزه. دور از پلیدیها. || شتر ماده که در گوشه ای خسبد جدا از شتران. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ).

پیشنهاد کاربران

بپرس