قذم

لغت نامه دهخدا

قذم. [ ق ُ ذُ ] ( ع ص ، اِ ) چاههای پست فرورفته. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ). الابارالخسف. ( اقرب الموارد ).

قذم. [ ق ُ ذَ ] ( ع ص ) مهتر بسیار بخشنده. ( اقرب الموارد ) ( منتهی الارب ) ( آنندراج ). || به یک بار مال جید دهنده. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ).

قذم. [ ق َ ] ( ع مص ) به یک بار مال نیکو دادن کسی را. ( از منتهی الارب ).

قذم. [ ق ِ ذَم م ] ( ع ص ) نیک تیزرو. || سخت توانا. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ). || مهتربسیاردهش. بسیار بخشنده. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ).

فرهنگ فارسی

نیک تیز رو یا سخت توانا

پیشنهاد کاربران

بپرس