قذل
لغت نامه دهخدا
قذل. [ ق َ ] ( ع مص ) در پس سر زدن. || برگردیدن. || جور کردن. || در پی رفتن. || عیب کردن. || کوشش نمودن در کار. ( اقرب الموارد ) ( منتهی الارب ) ( آنندراج ).
قذل. [ ق ُ ذُ ] ( ع اِ ) ج ِ قذال. پشت سر. ( اقرب الموارد ) ( منتهی الارب ) ( آنندراج ). رجوع به قذال شود.
پیشنهاد کاربران
پیشنهادی ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید