قذاره

لغت نامه دهخدا

( قذارة ) قذارة. [ ق َ رَ ] ( ع مص ) پلید گردیدن. ( اقرب الموارد ) ( منتهی الارب ) ( آنندراج ). و این از باب سمع و نصر وکرم هر سه آمده است. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ).

پیشنهاد کاربران

بپرس