قدغ

لغت نامه دهخدا

قدغ. [ ق َ دَ ] ( اِ ) ظرف و پیاله که از شاخ گاو سازند و بدان شراب خورند. ( از برهان ) ( آنندراج ).

قدغ. [ ق ُ دُ] ( ع اِ ) پای. || سرانگشت پای تا پاشنه. || سابقه چیزی از خیر و شر. ( آنندراج ).

پیشنهاد کاربران

بپرس