قدح مریم

لغت نامه دهخدا

قدح مریم. [ ق َ دَ ح ِ م َ ی َ ] ( ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) گیاهی است دوائی که برگ و بیخ آن سنگ مثانه رابریزاند و بول براند و آن نوعی از حی العالم است و آن را زلائف الملوک نیز گویند. ( از برهان ) ( آنندراج ).

فرهنگ فارسی

( اسم ) گیاهی است از تیره فاوانیا که یکی از تیره های نزدیک بگل سرخیان است . گیاهی است پایا و کوچک دارای یک ساقه زیر زمینی غده یی و ضخیم که ساقه هوایی از آن خارج می شود و ضمنا از همین ساقه زیرمینی ریشه های باریک جدا می گردند . برگهای این گیاه از قاعده ساقه می رویند . پهنک برگها مدور و تا حدی ضخیم و در محل اتصال بدمبرگ مقعر و بشکل ناف است . محیط برگها کنگره دار و سطح برگها صاف و رنگ آنها سبز روشن است . رنگ گلها متمایل به سبز و یا قرمز است و گل آذین خوشه یی است که تقریبا سراسر ساقه را فرا گرفته است . این گیاه اکثر بر روی دیوارهای قدیمی و تخته سنگهای اماکن مرطوب و دود کش های ساختمانهای اماکن مرطوب نواحی بحر - الرومی خصوصا جنوب فرانسه به فراوانی می روید ناف و نوس اذن القسیس .

دانشنامه آزاد فارسی

قَدَحْ مریم
گیاهان متعلق به جنس Hydrocotyl از تیرۀ چتریان. این جنس در ایران دو گونه گیاه آبزی دارد که در مناطق مرطوب حاشیۀ مرداب یا مستقیماً در داخل مرداب و مناطق کم عمق می رویند و به صورت توده ای سبز رنگ در داخل آب خودنمایی می کنند. گل های آن ها سفید و کوچک و برگ آن ها مدور یا قلوه ای شکل است. به همین دلیل آن ها را آب بشقاب هم می نامند.

مترادف ها

cotyledon (اسم)
زلف عروسان، لپه، قدح مریم

pennywort (اسم)
قدح مریم

پیشنهاد کاربران

بپرس