قداه

لغت نامه دهخدا

( قداة ) قداة. [ ق َ ] ( ع اِ ) بوی خوش دیگ. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ). || ج ِ قَدَة ( نوعی از مار ). ( منتهی الارب ).

پیشنهاد کاربران

بپرس