قدار

فارسی و پهلوی:
واژه ی غدار در فارسی کلاسیک به معنای �خائن� یا �بی وفا� است و در متون پهلوی و فارسی میانه به شکل های کتاره / کتاره گ نیز آمده است. تغییر واجی مانند:
k → g
t → d
کاملاً با روندهای طبیعی تغییرات واجی در زبان های ایرانی همخوانی دارد.
سانسکریت:
تطابق با واژه ی kattāre / kattāra که ابزار جنگی را نشان می دهد، نشان دهنده ی مسیر انتقال واژه از هند به ایران است. این هم معنایی ( ابزار جنگی → اسلحه → تفنگ/قداره ) در فارسی و پهلوی قابل ردیابی است.
فارسی نوین:
قداره / غداره در متون تاریخی و ادبی به معنای تفنگ، اسلحه یا باروت و ابزار جنگی ثبت شده است و هیچ ربطی به صفت اخلاقی �سنگدل� یا �بی رحم� ندارد.
- - -
2️⃣ نقد ادعای جعلی �قدار یک واژه ی ترکی و معادل دریش�
زبان ترکی:
در ترکی عثمانی یا ترکی آذربایجانی، هیچ واژه ای شبیه قدار با معنای �بی رحم� یا �سنگدل� وجود ندارد.
واژه ی ترکی نزدیک برای �سنگدل� zalim یا qəlbəsiz است.
هیچ منبع معتبر ترکی یا ترکی آذربایجانی، قدار را با این معنی ثبت نکرده است.
منابع معتبر:
لغتنامه دهخدا و معین برای فارسی: قداره / غداره → تفنگ، اسلحه، ابزار جنگی.
کتاب های تاریخ زبان فارسی ( مانند تاریخ زبان فارسی، ادوارد براون ) مسیر تطور واجی و معنایی واژه را ثبت کرده اند.
منابع ترکی معتبر ( مثل Redhouse Turkish Dictionary ) واژه قدار با معنای �بی رحم� را ندارد.
- - -
3️⃣ جمع بندی
قداره / غداره یک واژه ی ایرانی است، ریشه در فارسی و پهلوی دارد و با سانسکریت هم تطابق تاریخی و معنایی دارد.
هیچ سند زبانی یا تاریخی نشان نمی دهد که این واژه ترکی است یا معنای اخلاقی �سنگدل� دارد.
این نوع ادعاها عمدتاً جعلی و با انگیزه هویتی یا پان ترکی مطرح می شوند و فاقد پایه علمی هستند.
- - -