قحول

لغت نامه دهخدا

قحول. [ ق ُ ] ( ع مص ) بر استخوان خشک گردیدن پوست. ( منتهی الارب ). خشک شدن پوست بر استخوان. ( آنندراج ). گویند: قَحَل َ قحولاً و قُحِل قحولاً. ( منتهی الارب ).

پیشنهاد کاربران

بپرس