قحوان. [ ق ُ ] ( ع اِ ) بابونه. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ). اُقحُوان. ج ، اَقاحی و اِقاح. مصغر آن اُقَیْحی. ( آنندراج ). گیاهی است که شکوفه آن سفید است و برگهای شکوفه آن ریز و سفید مانند دندان است که دندان را بدان تشبیه کنند. ( المنجد ).
