( قحفزة ) قحفزة. [ ق َ ف َ زَ ] ( ع مص ) سخن درشت و سخت گفتن. گویند: قحفز له الکلام قحفزة. || شتاب رفتن. || نیکو و نرم پر کردن. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ). گویند. قحفز الحقیبه ؛ نیکو و نرم پر کرد رفاده را. ( منتهی الارب ).
