قحطانیان

[ویکی شیعه] قَحْطانیان یا عرب قَحْطانی، یکی از نسب های دور اعراب در کنار عدنانیان است. به آنان عرب عاربه و اصیل نیز گفته می شود. نیای بزرگ آنها قحطان بن عابر از فرزندان حضرت نوح(ع) است؛ چنان که برخی وی را از نسل حضرت ابراهیم(ع) یا حضرت هود(ع) و یا خود حضرت هود دانسته اند.
قحطان به همراه قوم خود، از منطقه بابِل یا شمال شبه جزیره، به منطقه یمن رفت. قبائل قحطانی در این منطقه حکومت هایی را همچون مَعین، قَتبان، حِمیریان و سَبائیان تشکیل دادند و تمدن های یمن و فعالیت های عمرانی قبل از اسلام، مربوط به قحطانیان بوده است.
برخی از قبائل قحطانی پس از انحطاط دولت های جنوب و ویرانی سد مأرب از یمن مهاجرت کرده و در مناطق مختلف شبه جزیره عرب منتشر شدند از جمله قبیله خُزاعه به منطقه مکه و اوس و خزرج به یثرب، مهاجرت کردند.