قحزم. [ ق َ زَ ] ( اِخ ) نام مردی است. ( منتهی الارب ). قحزم بن عبداﷲ اسوانی مکنی به ابوحنیفه اصلش قبطی و از بزرگان اصحاب شافعی است که از وی تعلیم گرفته است. او در اسوان اقامت گزید و بمذهب شافعی سالها فتوی داد و به سال 271 هَ. ق. در همان شهر وفات کرد. ( حسن المحاضره فی تاریخ مصر و القاهره ص 181 ).
