قحدم

لغت نامه دهخدا

قحدم. [ ] ( اِخ ) مکنی به ابوبشر یکی از راویان است که درباره عمربن عبدالعزیز روایتی از او نقل شده است. رجوع شود به سیره عمربن عبدالعزیز ص 126.

قحدم. [ ق ُ دُ ] ( اِخ ) ابن ابی سلیمان شاگرد صالح کاتب و یکی از مترجمان و نویسندگان است که به سال 78 هَ. ق. به امر حجاج بن یوسف ثقفی مأمور شد که دیوان های کوفه و بصره را از فارسی به عربی ترجمه کند در زمانی که یوسف بن عمر حکومت عراق را بدست گرفت ، در کوفه و بصره تا زمان عبدالملک مروان دو دیوان وجود داشت یکی به زبان عربی برای آمارگیری و دیگری به زبان فارسی برای ثبت اموال. ( الوزراء و الکتاب ص 23 و 41 و 43 ).

پیشنهاد کاربران

بپرس