قثی

لغت نامه دهخدا

قثی. [ ق َث ْی ْ ] ( ع مص ) گرد کردن مال و جز آن. || خیار خوردن. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ). قثو. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ). رجوع به قثو شود.

پیشنهاد کاربران

بپرس