قثاثی

لغت نامه دهخدا

قثاثی. [ ق َ ثی ی ] ( ص نسبی ) نسبت است به قثاث. ( انساب سمعانی ).

قثاثی. [ ق َ ثی ی ] ( اِخ ) ابن فمومی بن تملک بن عبدی بن فدعی بن مهره از فرزندان رهنین بن قرصم بن جعفل بن قثاث قثاثی که به رسول خدا وارد شد، و پیغمبر مقدمش را ازآنجا که از راه دور آمده بود گرامی داشت. طبری از او یاد کرده و گوید: رهنین بن فرصم. ( انساب سمعانی ).

پیشنهاد کاربران

بپرس