قثا

لغت نامه دهخدا

قثا. [ ق َ ] ( ع مص ) خوردن چیزی را که وقت خائیدن آواز باشد آن را. ( منتهی الارب ).

خوردن چیزی را که وقت خائیدن آواز باشد آنرا .

خیارچنبر ( به نقل از پارسی ویکی )