قتون

لغت نامه دهخدا

قتون. [ ق ُ ] ( ع مص ) خشک شدن و رفتن تری. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ). خشک شدن و رفتن تری مشک. ( آنندراج ): قتن المسک قتونا؛ خشک شد و رفت تری آن. ( منتهی الارب ).

پیشنهاد کاربران

بپرس